دروازه هند
دروازه هند ، (در اصل به نام یادبود جنگ هند)، یک بنای یادبود جنگ، واقع شده بر سوار راجپات، در لبه شرقی «محور تشریفاتی» دهلی نو، هند، با نام قبلی راه شاهان می باشد. دروازه هند یک بنای یادبود ۸۲۰۰۰ سرباز ارتش هند تقسیم نشده، است که در سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۱ در جنگ جهانی اول، در فرانسه، فلاندر، بین النهرین، پارس، شرق آفریقا، گالیپولی، و هر جای دیگر در خاور دور و نزدیک، و جنگ سوم افغان و انگلیس کشته شدند.
۱۳۳۰۰ نامهای مردان نظامی، از جمله برخی از سربازان و افسران انگلستان، روی دروازه حک گردیده اند. دروازه هند، حتی اگر به عنوان یک بنای یادبود جنگ، تداعی گر سبک معماری طاق نصرت مثل طاق کنستانتین، در خارج از کولوسئوم در رم بوده و اغلب با طاق پیروزی در پاریس، و دروازه هند در بمبئی مقایسه می شود. این دروازه بدست سر ادوین لوتینس طراحی شده است.
در سال ۱۹۷۱، به دنبال جنگ آزادیخواهی بنگلادش، یک سازه ی کوچک ساده، متشکل از یک پایه ستون مرمرین سیاه، به همراه تفنگ معکوس شده، که با کلاه جنگی پوشانده شده، و با چهار شعله آتش همیشگی محدود شده، در قسمت زیرین بنای یادبود گذرگاه طاقدار ساخته شد. این سازه، به نام عمار جووان جیوتی، یا شعله ی سرباز جاودان، از سال ۱۹۷۱، آرامگاه سرباز گمنام هندی به شمار رفته است.
